Λίγα λογια για τον Δημητρh κλ. ροκο

Ο Δημήτρης Κλ. Ρόκος ήταν Διδάκτωρ Μηχανικός και από το 1987 Καθηγητής και Διευθυντής του Εργαστηρίου Τηλεπισκόπησης του Ε.Μ.Πολυτεχνείου (https://www.survey.ntua.gr/el/rslab) ως το 2008 που έγινε Ομότιμος Καθηγητής του Ε.Μ.Π. Εφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβρη του 2022.

Διετέλεσε Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης [Διευθυντής του Εργαστηρίου Κτηματολογίου και Διευθυντής του Τομέα Κτηματολογίου, Φωτογραμμετρίας και Χαρτογραφίας (1980-1987)] και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος του Τμήματος Αστικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών (1983-1995). Στη διάρκεια της δικτατορίας μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας, τέθηκε σε διαθεσιμότητα και στη συνέχεια απολύθηκε από το Ε.Μ.Π., στο οποίο δίδασκε από το 1963, για να επανέλθει με την μεταπολίτευση. Μετά τη δικτατορία εξελέγη Γενικός Γραμματέας και στη συνέχεια Αντιπρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (1975-1982). Υπεύθυνος του Ελεύθερου Ανοιχτού Πανεπιστημίου και Αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων (1978-1981). Ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας (1981-1983) και Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ανώτατης Παιδείας (1982-1983) συμμετείχε ουσιαστικά στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της Κυβερνητικής Πολιτικής για την παιδεία και την έρευνα. Διετέλεσε ακόμη (ως καθηγητής Κτηματολογίου και Πολιτικής Γης του Α.Π.Θ), Πρόεδρος της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου (1984-1985) και Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Προεδρίας (1985-1987) με ευθύνη για την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και την Πληροφορική. Συνιδρυτικό μέλος (1987) του Ιδρύματος Σάκη Καράγιωργα προς τιμή του αείμνηστου συντρόφου, πανεπιστημιακού δασκάλου και αγωνιστή που έφυγε το 1985 (ΠΔ 8-6-1989, ΦΕΚ 457 τ.Β, 12-6-1989) και μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου για πολλά χρόνια. Το 1988 παραιτήθηκε από την Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ του οποίου υπήρξε συνιδρυτικό μέλος (και μέλος της από το 1974) και αποχώρησε. Από το 1993 είναι Επιστημονικός και Διοικητικός Υπεύθυνος του Μετσόβιου Κέντρου Διεπιστημονικής Έρευνας (ΜΕ.Κ.Δ.Ε.) του Ε.Μ.Π. (https://www.ntua.gr/MIRC/). Από το 1996 ως το 2008 υπήρξε Διευθυντής του Διεπιστημονικού/Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Ε.Μ.Π. "Περιβάλλον και Ανάπτυξη" (https://www.survey.ntua.gr/environ/) στο οποίο δίδασκε (αμισθί). Από το 2001 ήταν Πρόεδρος του Κοινωφελούς Ν.Π.Ι.Δ. «Ίδρυμα Ανάπτυξης του ΜΕ.Κ.Δ.Ε. του Ε.Μ.Π.» 

Με κείμενά του* από το 1963 τεκμηρίωσε, μετά από κριτική ανάλυση των αναπτυξιακών μοντέλων του σύγχρονου κόσμου, τη θεωρία και την αναγκαία πράξη της Ολοκληρωμένης, και γι’ αυτό Αξιοβίωτης, Ανάπτυξης και υποστηρίζει στην πράξη κάθε σχετική πρωτοβουλία και δράση σε ερευνητικό, πολιτικό, οικονομικό, παραγωγικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.

Συνέγραψε επτά πανεπιστημιακά βιβλία, τα οποία κυκλοφόρησαν εκτός εμπορίου, κυρίως στο Ε.Μ.Π. και στο Α.Π.Θ.. Είχε την επιστημονική επιμέλεια δέκα συλλογικών τόμων και δημοσίευσε πάνω από εκατό επιστημονικές εργασίες σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων.

Με την σύντροφό του Αντωνία Παπαδάκη από το 1965 είχαν δυο γιούς, τον Δημήτρη-Κλεάνθη (1968) και τον Βαγγέλη (1973).